Rozdział 26- "Nie kurwa moją starą!"

Violetta

Boje się. Tak cholernie się boję. Bardzo chciałabym żeby Leon był tu zemną, przytulił mnie, pocałował i żeby było tak jak kiedyś... Boję się o moje nasze dziecko. Co jak on mi coś zrobi i je stracę? Nie przeżyłabym tego. Zdążyłam już pokochać to dziecko. Zresztą jest ono owocem miłości mojej i Leona, nie wierzę w to że on już nic do mnie nie czuje i że nie obchodzi go to dziecko! A może... "Nie! Violetta opanuj się! Wszystko będzie dobrze! Musisz być silna i stawić czoło Larry'emu a także zawalczyć o swoją największą miłość!"-'pocieszała' mnie moja podświadomość
Taaaa... Gdyby to tylko było takie proste jak się wydaje...


Leon

Kurwa! Violetta ciągle siedzi mi w głowie! Martwią mnie te jej siniaki, to że płakała kiedy się spotkaliśmy, a najważniejsze to że mieszka teraz z Fran! Nie rozumiem tylko dla czego?! Larry coś jej zrobił? Zerwała z nim? No kurwa nie wiem! Ja już nie mam zielonego pojęcia co zrobić żeby o niej nie myśleć! Próbowałem wszystkiego! Jazdy na crossie, oglądania telewizji, biegania, siłki, rozmów przez telefon i posunąłem się nawet do zakupów!!! I co? Gówno! Nic nie pomogło! Zawsze coś mi o niej przypomina... Chwila, chwila. Już wiem! Pójdę się schlać! Tak to na 100 % pomoże!  Jużż dawno nie chlałem. Ale z kim ja się napiję? Zacząłem szukać w telefonie odpowiedniego numeru... Jest! Fede! Tak dawno nie widziałem się z naszą starą paczką. W sumie to od zerwania mojego i Violi widywałem tylko Fran. Nareszcie nadarza się okazja i mogę pogadać z kumplem. Szybko wybrałem numer do przyjaciela.
-Halo?
-Cześć Fede!
-Leon? Stary jak my dawno nie gadaliśmy!
-Wiem i dlatego dzwonię.
-No więc co tam u ciebie?
-Słuchaj to nie jest rozmowa na telefon. I jesteś mi cholernie potrzebny więc za max 10 min widzę cię u mnie!
-Co? Ale Leo...-nie zdążył dokończyć bo się rozłączyłem.
Wyjąłem wszelaki alkohol jaki posiadałem w domu, rozsiadłem się wygodnie na kanapie i czekałem na kumpla...

Federico

Od jakiś 30 min słucham jak Leon nawija mi o tym jak bardzo kocha Violettę, tęskni za nią i się o nią martwi. Spotykamy się po kilku miesiącach a tak szczerze to już  mam go dosyć! Ciągle tylko: "Po co ja z nią zerwałem? Mogłem dać jej dokończyć! Jestem głupi! Muszę to naprawić! Boję się o nią i o nasze dziecko!"- on powtarza to w kółko! W końcu nie wytrzymałem!
-Leon ja pierdole skoro tak ją kochasz to idź do niej a nie wołasz mnie do siebie i żalisz się jaki jesteś głupi co i tak już wiem!!! Ty to zepsułeś, skrzywdziłeś ją tym zerwaniem, zostawiłeś z dzieckiem o którym nie wiedziałeś ale jednak ją zostawiłeś!!! Skoro ty to wszystko zrobiłeś to ty to napraw!!!- walnąłem go z całej siły, z otwartej dłoni w twarz. On tylko złapał się za policzek.
-Auuuu. Wierz że to bolało?-jęknął.
-Nie kurwa nie wiem! Miało boleć! A teraz weź się ogarnij i odzyskaj ją!
-Ale kogo? Violettę?-zapytał zdezorientowany.
-Nie kurwa moją starą.- powiedziałem z sarkazmem.
-Po co ja mam odzyskiwać twoją mamę? Kiedy ja ją straciłem? Czy coś było po między mną a twoją mamą? Czy ja jestem twoim ojcem?-no tak alkohol daje się we znaki.
-Idź ty się lepiej połóż stary...- powiedziałem zrezygnowany.
-Ale chcę wiedzieć co mnie łączy z twoją mamą!
-Nic! Nic cię z nią nie łączy!
-Aha. Fajnie. To pa. - wybełkotał i opadł na kanapę od razu zasypiając. Zaśmiałem się pod nosem i ruszyłem na górę. Zadzwoniłem do Lu że zostanę u niego na noc bo jest nachlany w cztery dupy i może sobie coś zrobić a następnie sam poszedłem spać...

Fran

Postanowiłam pójść do sklepu bo brakuje nam kilku produktów. Mam nadzieję że Violi nic się nie stanie. Weszłam do sklepu i stopniowo zaczęłam zapełniać koszyk.
Zobaczyłam przy kasie trzy znajome twarze. Doznałam olśnienia,
-Lu! Cami! Nata!-krzyknęłam.
-Fran?!-blondi sie obróciła.
-Dziewczyny tak bardzo tęskniłam!- rzuciłam im się na szyję.
-My też Kochana!- odezwała się Nata.
-A gdzie Viola?-zapytała Cami.
-U mnie w domu. Martwię się o nią.
-Dlaczego coś się stało?-spytała zaniepokojona Lu.
-Noe więc na imprezie przed zerwanie Leonetty (...) okazało się że jest w ciąży (...) pocałował ją (...) on nie dał jej tego wytłumaczyć (...) Larry ją bił (...) Dostała SMS z groźbami (...) I jest teraz u mnie w domu.- opowiedziałam im całą prawdę. Zasługiwały na nią, są naszymi przyjaciółkami.
-Biedna Viola. musimy ją zobaczyć.-powiedziały chórem.
-No to chodźcie ze mną. Muszę zawieźć te zakupy.-zaśmiałyśmy się. Wsiadłyśmy do mojego samochodu i pojechałyśmy do mojego i Vilu domu.

Violetta

Siedziałam jak zwykle w swoim pokoju kiedy usłyszałam jakiś dźwięki. Zaczęłam obracać się nerwowo i rozglądać. Poczułam jak ktoś zakrywa mi usta szmatą. Potem  uderzenie w głowę, jakiś worek i tylko ciemność...

Obudziłam się w jakiejś piwnicy. Bałam się, Było tam zimno, ciemno i strasznie. Leżałam związana na podłodze. Po chwili ktoś wszedł do środka. Poznałam go od razu. Był to Larry.
-Wiedziałam.- wyszeptałam.
-Co? Myślałaś że tak łatwo uda ci się ode mnie uciec? Nie odpuszczę ci!
-Dlaczego to robisz?
-Bo mi się nie podporządkowałaś! I chodziłaś na spotkania z Leosiem! Po prostu bawiłaś się moimi uczuciami! Teraz za to zapłacisz!-krzyknął. Podszedł do mnie i mnie uderzył. Związał mnie jeszcze bardziej i postawił na nogi. Zaczął się do mnie dobierać. Po chwili zrobił to czego najbardziej się bałam...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hej!

I jak wam się podoba? :D

Ja jestem zadowolona :)

Rozdział nie grzeszy długością ale się starałam.

Z powodu iż gorączka i leń minęły xD

A wczoraj byłam u lekarza i mam chore tylko górne drogi oddechowe :)

Mamy rozdział!!! ;>

Tak wiem miała być Leonetta ;p

Ale poczekacie xD

Akcja jak widać się rozpoczęła ;)

Leoś się schlał, Fede wkurwił, Dziewczyny ucieszyły, a Violka...

Violka biedna została porwana :<

No to teraz macie dwie opcje :)

A

B

Nie powiem co się pod nimi kryje ;D

Po prostu wybierajcie, a co się stanie to będzie niespodzianka ;)

A tak nie na temat to:

U was też padał śnieg? xD

Bo u mnie tak i zaraz stopniał xD

Jeśli dotarliście do tego miejsca to gratuluje xD

Ja się dopiero rozkręcam co do tego opo i mam pomysł na nową pasję Violi xD

Martwi mnie tylko że liczba komów spada :c

Mam nadzieję że się poprawicie ;)

Dziękuję osobom które życzyły mi zdrowia pod notką ;*

To dzięki wam spięłam poślady i napisałam rozdział ;3

Więc do następnego :*

Kocham was <3

KTO DOTARŁ DO KOŃCA TEJ NOTKI PISZE W KOMIE "pingwin *^*"!

Blair <33