Rozdział 74

.Leon.

Obudziłem się pierwszy .Już chciałem pocałować moją ukochaną ale tego nie zrobiłem bo w ostatnich sekundach moje myśli przywróciły to zdarzenie przed 5 dni .
Ślub miał odbyć się już za 2 dni a ona no właśnie ........
Właśnie szedłem ulicą która jak pamiętam nazywała się "Beconowej"Zawsze gdy przechodziłem tą ulicą to musiałem czym prędzej czym zjeść albo nie czytać tabliczki która dosyć mocno rzucała się w oczy .Wrócą do tego co się wtedy stało .Przed mną szła bardzo wesoła Violetta która była moją narzeczoną od już kilku miesięcy.Ten brylant było widać z odległości kilku merów ponieważ wybrałem taki właśnie którego dotkną promienie słoneczne zmienia kolor.Sam nie wiem dlaczego ją widziałem ale jeszcze razem nie mieszkaliśmy czego bardzo żałuję .Mogłem ją wtedy uchronić i była by ze mną. Gdy moje oczy ujrzały tą ślicznotkę od razu zacząłem do niej biec lecz na próżno ponieważ z naprzeciwka jechał samochód .......czarne BMW .Zatrzymało się obok Violi .Ona zaczeła krzyczeć ja ......chciałem ją ratować ale ....ale nie wyszło  ponieważ oni byli szybcy a ja jak dla nich dosyć wolny .Goniłem samochód przez jakieś kilka kilometrów ale ........w końcu moja sprawność wyczerpała się i z trudem łapiąc oddech opadłem na trawę .......

Nie wracała już kilka dni tak na prawdę to 3 .Policja .......całe Buenos Aires szuka jej a ja biedny nic nie mogę zrobić.
Kiedy pewnego dnia zadzwonił do mnie telefon ......cieszyłem się z radości ale kiedy usłyszałem słowa z ust komisarza .Nie mogłem w to uwierzyć .Te słowa zabolały "Znaleziono jej ciało ......jest martwa ......zwłoki znaleziono głęboko zakopane w ziemi "Załamałem się ........

.Violetta.

Rankiem znów obudziłam się wtulona w jego klatę .Drobne promienie wpadające za rolet ogrzewały nasze złączone razem ręce . .Kiedy tak patrzyłam na dłonie poczułam takie dziwne uczucie w serduszku ,które zwało się miłość.Dopiero teraz zrozumiałam jak ważna jest dla człowieka miłość......Mówi się że każdy człowiek ma na świecie swoją drugą połówkę .Pamiętam kiedy miałam 12 lat i w tych strasznych momentach zawsze zdejmowałam ten ogromny kwiat na podłogę i siadałam na parapecie brałam kartkę oraz ołówek i rysowałam tą moją wymarzoną połowę .Wszystkie rysunki znajdują się w pamiętniku który cały czas ma Fran .Wiem że ten chłopak którego rysowałam był zawsze brunetem o zielonych oczach .Właśnie taki jest Leon ....tylko że bardziej idealny .Jeszcze nigdy nie pokazał przy mnie tych swoich wad ......chociaż jest taka jedna .Most ,ręka ,Leon .......i znów razem .To nazywa się strach .....występuję to i u mnie i u Leona  .Ale nikt nigdy nie był ideałem nawet jeśli bardzo się starał .Moje oczy przeniosły się na jego twarz z której wyleciała pojedyncza łza po minie można było uznać że ma koszmar .Nie mogłam pozwolić na to aby cierpiał .Zaczęłam go budzić przez szturchanie w ramię ale to nic nie dawało .Podniosłam się do pozycji siedzącej i złożyłam na jego ustach pocałunek .Jego oczęta od razu otworzyły się a na jego twarzy pojawił się uśmiech .Przytulił mnie z całej siły po czym rozpłakał w moje ramię .
-Ty ..........żyjesz -z moich oczu też poleciały łzy .
-Skarbie .......żyję .
-Śniło mi się że ciebie straciłem -jego łzy spływały po moich plecach ale nie przeszkadzało mi to bo ważne były słowa
-Jestem tutaj i zawsze będę .
-Zamordowali Cię ......a ja nic nie mogłem zrobić .
-Leon -odsunęłam go od siebie popatrzyłam w jego oczy po czym złożyłam na jego ustach delikatny pocałunek .

C.D.N.
OMG kto płakał ?Ja tak .....To co jest pochyloną czcionką to sen takie wyjaśnienie dla tych co bardziej skupili się na emocjach .
To jest także naprowadzenie na to co stanie się z Leonettą .Bardzo dziękuję wszystkich za te 20 tysięcy wyświetleń nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy .
Arti jeśli to czytasz to proszę odezwij się.......
OMG chyba za bardzo mnie to wzruszyło no nie rozpisuje się i komentujemy  .